وبلاگ شخصی ترومن ❤️

بزرگی را گفتند ما را نصیحتی نما، آن بزرگ یکی زیر گوش طرف خوابانید ...

طرف گفت : چرا میزنی؟ بزرگ گفت : مگر بزرگی فقط به حرف است؟ یادت باشد بزرگی فقط به حرف و ادعا نیست.

طرف یکی زیر گوش بزرگ خوابانید و گفت : ای فلان فلان شده ( فحش های سانسور شده )، نسبت بزرگی را راوی داستان به تو داده بود، من فقط مسئول گفتن ما را نصیحتی نما بودم، دفعه بعد هم دست روی من بلند کنی میگیرمت همینجا له و لورده میکنم.

بزرگ داستان با چشمانی پر از اشک از محل حادثه متواری شده و پند بزرگی از این داستان گرفت و پس از خواندن این داستان در وبلاگ ما با لبخندی زیبا بر لبان خود گفت: دفعه بعدی توی داستان کتک کاری بشه من میدونم و تو ای راوی تقلبی.
سپس نویسنده این داستان افزود : اینا الکی بود، راوی کجا بود، بزرگ کجا بود، طرف کجا بود ... اینارو من بی غرض نوشتم یه چیزی نوشته باشم همینجوری 😐

خلبان با صدای آرام و قوی : مسافران محترم، نگران نباشید، هواپیما اندکی تکان خواهد خورد، اما همانطور که از صدای آرام من معلوم است جای نگرانی نیست زیرا موتورهای هواپیما کاملا سالم هستند.

پنج دقیقه بعد : مسافران محترم، موتور سمت چپ هواپیما اندکی دچار اختلال شده اما اصلا نگران نباشید، همانطور که از صدای آرام من مشخص است جای نگرانی نیست زیرا موتور هنوز کار می کند.

دو دقیقه بعد : مسافران گرامی، موتور سمت چپ هواپیما کاملا از کار افتاده، اما من هنوز با صدای آرام خود بیانگر این موضوع هستم که جای نگرانی زیادی نیست، زیرا هنوز موتور سمت راست هواپیما به خوبی کار میکند.

یک دقیقه بعد : مسافران گرامی، هر دو موتور هواپیما از کار افتاد، یک تا دو دقیقه بعد با یک صخره بزرگ برخورد داریم، اما از صدای آرام من مشخص است که جای نگرانی نیست، زیرا این هواپیما از طریق برج مراقبت و راه دور هدایت می شد، امیدوارم که در این لحظات پایانی عمر خودتان من را ببخشید، خدانگهدار.

وقتی به دستهای یاری دهنده نیاز داری، دهان های راهنمایی کننده کنارت هستن، وقتی هم به دهان های راهنمایی کننده نیاز داری، مشت های تجربه روی سرت.

اینجور میشه که دیگه حتی اعصاب نداری بگی اعصاب ندارم دیگه 😑

When you need helping hands, guiding mouths are by your side, when you need guiding mouths, fists of experience on your head

This is how you don't even have the nerve to say I don't have the nerve anymore

توی زندگی یه چیزو یادت باشه، حتی میتونی یه جا یادداشت کنی " یه چیز " که یادت باشه! حالا یادت نبود هم زیاد مهم نیست به نظر خودم چون چیز های دیگه ای هم هست، یا اصلا میتونه دو چیز رو یادت باشه 

میدونین چرا سخن بزرگان داریم ولی تا جایی که من فعلا خبر دارم سخن کوچیکان نداریم؟ شاید چون بزرگان خودشون بزرگن حرفاشون کوچیکه و کوچک حرف میزنن و بقیه خوششون میاد، ولی کوچیکان چون خودشون کوچیکن بزرگ حرف میزنن و بقیه خوششون نمیاد 

البته بزرگان چون خودشون بزرگن ممکنه از سخن کوچیکان که بزرگ حرف میزنن خوششون بیاد چون خودشون بزرگن از سخن بزرگ اونا احساس دوری نکنن