بیست سال گذشت و من بیست و هشت سالم شده ، ولی اینجا کسی نیست منو اونجوری آدم حساب کنه
خیلی عجیب زندگیم پیش میره جلو، چون یه شبه آدم شدم انگاری یهو
من خیلی وقتا بیکارم، بیا یه پاکت شیر بده بخورم
تا که زدم لبی به شیر، شانس عالیه من کیک هم رسید 😐
روانی هم خودشونن ، بریم فضا یا بسه برگردیم؟
در دنیایی که شاید اینترنت نقش اساسی در خوشحالی برخی انسان ها بازی می کند. ترومن یک شخصیت مجازی واقعی محسوب می شود که میخواهد خودش و دوستانش خوشحال باشند.
دلیلی برای لبخند زدن بساز حتی اگر دلیلی برای خندیدن نباشد. مخاطبانی که از وبلاگ ما استفاده می کنند سعی کنند خوشحال باشند و خوشحال کنند.